Afgelopen zomer ben ik een lang weekend naar Spanje geweest met ons team van de jaren 90 uit de vorige eeuw! We hadden berekend dat we al 25 jaar met elkaar omgaan sinds de laatste van ons bij het toenmalige bedrijf is vertrokken.
Waarom is het ene team succesvol en het andere niet (of minder)? Er is veel over geschreven. Ik houd ons verhaal tegen het licht aan de hand van wat wij, 25 jaar later, als de sleutels van ons succes benoemen. Daarna doe ik hetzelfde nog eens, maar dan door ons team langs de theorie van de 7 ‘habits of highly effective people’ van Stephen R. Covey te leggen.

Ons eigen verhaal

Bij mijn sollicitatie bij Maple Leaf, ergens in 1993, kwam ik in eerste instantie niet in aanmerking om op gesprek te komen. Reden: gemis aan FMCG-ervaring. Na enige weken werd ik benaderd door het werving & selectiebureau of ik tóch op gesprek wilde komen. Ik ging…en werd aangenomen. Daar werd mij het eerste geheim duidelijk van een winnend team. De leidinggevende zei: “Je past qua persoonlijkheid bij het team. De kennis en branche kunnen we je leren; je karakter niet.”

Van collega’s…
Wat trof ik aan? Een klein team met enthousiaste mensen. Allemaal even ambitieus, ondernemend en vol passie voor het bedrijf, de producten die we verkochten en vermarkten.
Ik paste inderdaad als een vis in het water en iedereen was heel bereidwillig mij alles te leren en alles te laten zien. Belangeloos. Er waren geen ego’s en er was geen sprake van jaloezie. Integendeel, er heerste een cultuur van samen en gunnen. Ook bijzonder is dat iedereen er mocht zijn in zijn eigen uniekheid en kon gedijen op zijn eigen krachten en capaciteiten.
Als de plannen eenmaal waren goedgekeurd en de richting helder was, kreeg iedereen de vrijheid en de ruimte om ‘zijn ding te doen’ op ‘zijn eigengereide wijze’. We vertrouwden elkaar daar volledig in; ook het management gaf vertrouwen.
We zochten elkaar op om te sparren en gaven soms feedback; altijd open, eerlijk en met respect. Op die manier konden plannen en uitwerkingen nóg beter worden. We waren succesvol. Lag het aan de tijd, het product, de samenwerking of een combinatie ervan? Wie zal het zeggen. Het werkte.

We waren allen ongeveer van dezelfde leeftijd en zaten daardoor in dezelfde levensfase. Dit legde de basis voor begrip en empathie. Humor deed de rest.
We deelden letterlijk lief en leed. We sparden over productplannen. We lieten elkaar onze campagnes zien. Had er iemand een blunder op het werk gemaakt; we vingen hem/ haar op of hielpen hem eruit. Was er een relatie uit? We stonden allemaal met Sinterklaas voor diens bureau met kleine cadeautjes. Was er een vroeggeboorte? We gingen allemaal naar het ziekenhuis. We zaten zelfs met elkaar in een bedrijf hockeyteam. Het maakte niet uit of je al eerder gehockeyd had of niet. De enige die het spelen niet zag zitten, werd onze coach.

…naar vrienden
Lief en leed delen we nog steeds. Al 25 jaar. Al die tijd hebben we elkaar opgezocht. Soms werkten er weer twee samen (als collega’s of in een leverancier-klant relatie), soms bespraken we problemen in duo’s. En elk jaar hadden we 2 etentjes met zijn allen en 2 etentjes met alleen de dames van de afdeling (sorry heren, dan worden er andere dingen besproken😉).
We zijn vrienden geworden en dat werd bezegeld met een jubileum reisje afgelopen zomer. Aan het einde van de reis hebben we unaniem gezegd: “Nog nooit heb ik met zoveel mensen een korte vakantie gehad waar zo weinig gedoe was; waar alles zo vanzelf ging, met zoveel lol!”

Hetzelfde teamverhaal; verteld vanuit de 7 habits of highly effective people

Dat we het goed met elkaar konden vinden, was één ding. Maar zonder dat we het wisten, handelden wij volgens de principes van de 7 eigenschappen van effectief leiderschap. Lees verder en ontdek deze sleutels voor succes:

Ieder van ons is proactief. (Gewoonte 1). We stappen naar voren als het nodig is, maar…we stappen achteruit om een ander ruimte te geven als de ander een kans ziet of daar behoefte aan heeft. Zonder discussie; vanuit het vertrouwen dat de ander dit om een goede reden doet of wil. Voorbeeld: Ik ben een moeilijke slaper. Er waren allemaal 2-persoons kamers en één 1-persoons kamer in ons verblijf afgelopen zomer. “Die wil ik”, riep ik meteen. Zonder discussie werd dat geaccepteerd. Een collega dus vriendin zei later: “Ik weet dat je dit niet voor niets vraagt.”

We werkten met plannen; toen en nu. De plannen waren duidelijk en inspirerend en gaven iedereen focus en richting. (Gewoonte 2 en 3) We wisten waar we naar toe werkten. Ook bij ons jubileum bleek dat weer. Vooraf werd bepaald wat nodig was: tickets, kamers, petjes met bedrukking voor de gein. Ieder pakte het deel dat hem/ haar aansprak.
Als ik ‘begin met het eind in gedachten’ op ‘een niveau hoger pak’ zien we dat eenieder gepokt en gemazeld is door het leven. Inmiddels weten we wat we wel en niet willen en hebben we het lef om daar gehoor aan te geven. Daarbij mag iedereen zijn wie hij is. Er is volledige acceptatie. Daaronder ligt wel dat we dezelfde waarden en normen hebben en dus herkenning en begrip vinden bij elkaar.

Onze drive en onderling vertrouwen vormen de bouwstenen van ons succesverhaal. Je hoeft elkaar niet te controleren, wat maakt dat zaken sneller gaan en besluiten sneller worden genomen.
We hebben allemaal een win/win mentaliteit. ‘Ik wil succes hebben en ik wil dat jij ook succes hebt.’ Het team stond altijd boven het individu en we streefden gezamenlijk naar een doel. In ons enthousiasme borduurden we voort op elkaars plannen en ideeën. (De emotionele bankrekening, gewoonte 4 en 6)

In eerste instantie, als je ons van een afstandje bekijkt, zie je een groepje enthousiaste mensen die allemaal door elkaar heen praten. Er is een hoop lawaai en veel gelach. Behalve als er iets belangrijks speelt en er echt geluisterd moet worden. Dan gaan we over op inleven, vragen stellen, verdiepen en tot de kern komen. Er echt voor iemand zijn. Zonder iemand te veroordelen. (Gewoonte 5)

Tot slot: We zorgen voor onszelf (Bijvoorbeeld: Tijdens de minivakantie neemt iedereen af en toe zijn momentje, trekt zich even terug in zijn eigen bubbel om daarna weer aan te haken.) We zijn leergierig gebleven, hebben altijd open gestaan, investeren in relaties en reflecteren regelmatig: “Is dit het nou? Gaan we goed? enz. (Gewoonte 7) Dat maakt dat we al zo lang bij elkaar zijn.